- ASBOLUS
- I.ASBOLUSis Graece, dicitur, qui Phoenicibus Chus, vel Chum erat; quia, ut Chum Ebraeis atrum sonat, ita Graecis ἄσβολος suliginem. De cetero mihi nullus occurrit huius nominis, praeter Centaurorum Ducem Asbolum, quem in Centaurorum pugna interfectum Hercules crucifixisse legitur, hoc adscriptô Epigrammate:Α῎σβολος οὔτε ςθεῶν τρομέων ὄπιν, οὔτ᾿ ἀνθρὠπωνΥ῾ψικόμοιο κρεμαςτὸς ἀπ᾿ εὐλιπέος κατα πέυκηςΣύγκειται μέγα δεῖπνον ἀμετροβίοις κοράκεςςι.An hic es ille Centaurus Asbolus, quem Tatianus Aslyrius in Orat. contra Graecos, et ex illo Eusebius Praep. Euang. l. 10. censent in catalogo scriptorum, qui Homeri aetatem praecesserunt? Nempe inter Centauros nounulli docti fuêre, ut Chiron, tot Heroum Paedagogus, et in Ovid. Met. l. 12. augur Astylus. Vide Bochart. Phaleg. l. 4. c. 2. Nic. Lloydius.II.ASBOLUSunus ex canibus Actaeonis, a fuligineo pilorumcolore, nam ἄσβολος fuligo est sive favilla. Ovid. Met. l. 3. v. 218.Et niveis Leucon, et vills Asbolus artis.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.